Depresio agerraldi baten iraupena aste batzuetakoa, hilabete batzuetakoa edo are, urte batzuetakoa izan daiteke. Pertsona gehienak ongi egoten dira 4 eta 6 hilabete bitarteko epean. Tratamendurik gabe, aste, hilabete edo urte batzuk iraun dezake.

Ohikoena da tratamenduarekin sintoma guztiak desagertzea, baina erabateko errekuperazioaren ondoren beste depresio agerraldi bat izateko arriskua dago. Berriz gaixotzea ohikoagoa da agerraldi eta agerraldi artean sintomak erabat desagertzen ez diren pertsonen kasuan. Hala ere, pertsona tratamendua jasotzen ari denean eta jarraipen egokia egiten duenean, sintomak eta sufrimendua berriro agertzeko arriskua nabarmen murrizten da. Horregatik da interesgarria gaixotasuna goiz artatzea eta tratamendua behar den denbora guztian mantentzea (gutxienez hobera egin eta hilabete batzuk geroagora arte).

Hobetzeko, garrantzitsua da profesionalek tratamenduei buruz ematen dituzten gomendioei jarraitzea (farmakologikoak, psikoterapeutikoak eta bestelako indikazioak).

Kasu batzuetan, sintomak luzaroago manten daitezke, tratamendua egin arren; kasu horretan, depresio erresistenteaz ari gara. Depresioa ezin da gaixotasun isolatu gisa hartu, baizik eta gaixotasun kroniko gisa, aldi bereko agerraldietan ezgaitzen gaituena. Gainera, zenbat eta agerraldi gehiago izan, orduan eta handiagoa da beste depresio agerraldi batzuk izateko probabilitatea.

Kasu batzuetan, depresioa denboran zehar ezar daiteke eta hainbat urtez iraun dezake; depresio kronikoa esaten diogu horri. Sintoma gutxiago badaude eta intentsitate gutxiagokoak badira, distimia esaten zaio. Distimia duten pertsonek diote beti edo gehienetan triste daudela.

Sintoma ohikoenak honako hauek dira: interesa eta plazera gutxitzea, eguneroko bizitzan ondoeza eta interferentzia eraginez, errendimendu txikia duzula sentitzea, ezintasuna edo erruduntasuna sentitzea edo iraganari buruzko hausnarketak, suminkortasuna edo haserrealdiak maiz izatea.

Distimia duen pertsona batek isolatzeko joera izan dezake, gizarte jardueretatik erretiratzeko joera; lanean jarduera, eraginkortasuna eta produktibitatea murriztea eragin dezake. Urteen poderioz, nahaste hori bizitzaren edo nortasunaren zati bihurtzen da.

Pertsonak honako hau dio: “Hala izan naiz beti”, edo “ni horrelakoa naiz”.  Osasun arloko profesionalak eta ahaideak ere izan daitezke funtzionamendu normalaren eta distimiaren arteko nahaste horren biktima. Gaixotasun hori, askotan, modu diskretuan eta goiz hasten da (haurtzaroan, nerabezaroan edo helduaroaren hasieran). Behar bezala tratatzen ez bada, adinarekin larriagotu daiteke.